Herken je foto oog.

Ik kom er niet uit, ik zie niet wat mijn beste kant is wat fotograferen betreft. Ik maak van vele dingen graag opnamen, bloemen, in close-up, tot in detail of juist tafereeltjes zoals voortuinen, stadstuintjes of gewoon mijn eigen achtertuin. Maar ook maak ik graag een stop onderweg voor een landschap of een tafereel of juist een gekkigheid.

Waar op dat moment mijn oog opvalt, kleur, lijn, structuur, of omdat ik er simpel iets mee wil zeggen het kan zomaar van alles zijn., Het gebeurt spontaan, zonder er bij na te denken.

Eigenlijk breng ik ook van elk rondje wel foto’s mee waar ik gewoon heel blij van kan worden, maar misschien wordt ik dan wel te gauw blij?

Het gaat mij ook niet zozeer om wat een ander er van denkt maar ik fotografeer puur voor mijn eigen plezier. Als een ander er ook nog iets uithaalt is dat mooi meegenomen maar beslist geen doel.

Dat ligt anders bij mijn foto’s voor het scrapbook, maar wat ik daarover hoor zit het wel goed, ze vinden zowel het scrapbook als de er in verwerkte foto’s leuk.

Recognizing your eye.
I can not get out, I do not see what my best is what photography is concerned. I take many things like shots, flowers, close-up, in detail or just scenes such as gardens, urban gardening or just my own backyard. But do I like to stop for a landscape or a scene or just a silliness.
Where at that moment my eye striking color, line, structure, or because I have something simple to say it could just be anything., It happens spontaneously, without thinking about it.

Actually I also take pictures with each round is just very happy that I can be, but maybe I will be happy too soon?
For me not so much what someone else can think of but I shoot purely for my own pleasure. If another there's something out that is a bonus but certainly not a goal.

This is different to my photos for the scrapbook, but what I hear about it should be alright, they find both the scrapbook as in processed photos fun.