Probleem oplossen, Solve problems.

Oplossen problemen.

Opnieuw een heel lastige les. Ik heb namelijk geen foto problemen om op te lossen doordat ik ze niet zie. Ik zie ze niet of ik heb ze al opgelost voordat ik ze zie, ik herken ze in elk geval niet als zodanig.  Ik fotografeer simpel wat ik zie en wat ik zie fotografeer ik.

Ik richt en klik, foto gemaakt, zonder daarbij maar 1  seconde over na te denken.

Op dat moment staat mijn camera ook meestal op de automatische instelling. Er zijn echter ook speel momenten, dat is als ik een gekke instelling op de camera gebruik en daarmee aan de slag ga met vaak verrassende resultaten. Dat zie ik echter ook niet als problemen oplossen maar puur als spelen.

Pas als ik ga nadenken en arrangeren , stapje vooruit, stapje achteruit, hoog, laag, als ik aan het fotograferen ben raak ik teleurgesteld over de resultaten. Vanuit een nieuwe hoek zijn mijn eerste foto's meestal mijn beste foto's.

Daarbij maak ik opnieuw onderscheid tussen de foto's voor het familie scrapbook als de foto's puur voor mijn plezier.

Solve problems.

Again a very difficult lesson. I do not have image problems to solve because I do not see. I do not see them or I have it solved before I see them, I recognize them as such in any case. I simply shoot what I see and what I see I photograph.

I focus and click, photo taken, but without one second to think about.

At that time, my camera mostly on the automatic setting. However, there are moments playing, that's when I a crazy setting on the camera used and thus get to work with often surprising results. I see, however, not as problems but as a pure play.

Only when I'm thinking and arranging, step forward, step backward, high, low, when I'm shooting I get disappointed with the results. From a new angle are my first pictures usually my best photos.

This again I make a distinction between the pictures for the family scrapbook as the pictures just for my pleasure.